“هر شکستی که خورده ام، باعث قوی تر شدن من شده است”
این جمله ایست که یاسمن مویدی درباره شکست هایی که در مسیرش داشته است گفته است. زنی که نشان لیاقت دولت فرانسه را از رییس جمهور فرانسه دریافت کرد.
یاسمن مویدی زمانی که در بردو فرانسه تحصیل میکرد. خط بریل را یاد گرفت و این طور بود که با جامعه نابینایان ارتباط گرفت. ۴۰ سال پیش یاسمن ورزش ایروبیک را وارد ایران کرده بود. البته از ۵ سال قبل آن هم در فعالیت های خیریه نقش پررنگی داشت. با گذشت زمان برای بومی سازی ایروبیک و دغدغه کار و ورزش نابینایان باعث شد که به فکر بیافتند.
یاسمن با تلاش های زیادی توانست ورزش ” برای تونیک” را اختراع کند. این ورزش با الهام از خط بریل ساخته شد. سال ۸۷ بود که یاسمن این ورزش را اختراع کرد. علی رغم تلاش های زیادش به دلیل این که در ایران قانون کپی رایت رعایت نمیشود. تصمیم گرفت ثبت این اختراع را در کشوری انجام دهد که خط بریل را یاد گرفته بود. یعنی فرانسه. فدراسیون ورزش‌های همگانی فرانسه از او دعوت کرد تا ورزش «برای‌تونیک» را در شهرهای مختلف فرانسه و حتی دیگر کشورهای متقاضی گسترش بدهد.
او چند سالی به موسسه‌ی “ولانتن هویی” رفت و آمد داشت و در همان جا خط بریل را آموزش دیده بود. خانم مویدی همچنین بنیانگذار انجمن دوستی ایران و فرانسه است که آن را در فرانسه تاسیس کرد تا صلح و دوستی را بین ایران و کشورهای فرانسوی زبان ایجاد کند.
چند سال پیش هم، در محل رایزنی فرهنگی سفارت ایران در فرانسه نمایشگاهی از کاردستی‌های کودکان معلول ایجاد کرد. حاصل این نمایشگاه سبب تغییر نگرش‌های منفی نسبت به مردم ایران شد.
ورزشی که خانم مویدی اختراع کرده بود، شامل بخش های مختلفی میشد. که علاوه بر مردم عادی، معلولین بینایی هم می توانستند در این فعالیت ها شرکت کنند. بخش‌هایی چون ورزش، تئاتر و نمایش، بازی، خدمات و تولیدات و انجام کارهای مددکاری.
این ورزش کمک چشمگیری به ساغل شدن و درآمد زایی نابینایان کرد. معلولینی که این ورزش را یاد میگرفتند، می توانستند به عنوان متخصص ماساژ مشغول به کار شوند.
هدیه دیگر یاسمن به نابینایان این است که حتی برای ساعتی هم که شده معلولیت خود را فراموش کنند. در کنار ورزشکاران حرفه ای حرکات ورزشی را با تمام جزئیات انجام دهند.
۴ سال بعد از این که برای تو نیک را در فرانسه به ثبت شد؛ این ورزش را وارد ایران کرد. یعنی سال ۹۱٫
نهم آذر ماه همین سال هم، خانم مویدی در مجلس سنای فرانسه با حضور همسر نخست‌وزیر وقت این کشور، نایب رئیس سنا و چند سفیر و نماینده مجلس موفق به دریافت لوح تقدیر شد.
از جایی که به فکر کم تر کسی میرسید، برای ۵ هزار ایرانی کارآفرینی کرد. به همین دلیل جزو ۱۰ کارآفرین برتر زن کشور قرار گرفت.
سال ۹۲ یعنی یکی سال بعد از ورود ورزش برای تونیک به ایران، کفش آهنین به پا کرد. با دوندگی های زیاد توانست این ورزش را به شکل انجمن زیر مجموعه ورزش های همگانی در بیاورد. این موضوع فراگیر شدن و دسترسی به این ورزش در ایران را راحت تر کرد.
از آن جایی که این ورزش حرکاتش کد گذاری شده هستند؛ میتوان از آن برای یادگیری یک زبان جدید و رساندن پیام استفاده کرد. یعنی ورزشکاران این رشته ورزشی می‌توانند با استفاده از یک جدول ۶ شماره‌ای به سلیقه و میل خودشان هم ورزش کنند و هم هنگام ورزش پیامی را به اطرافیانشان منتقل کنند.
به قول خود خانم مویدی:”برای تونیک یک نوع دیپلماسی است.”
کمی بعد هم با همکاری سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی برای ترویج زبان فارسی همکاری را شروع کرد. و وزارت امور خارجه در کشورهای دیگر مثل بلژیک، ارمنستان، مالزی، امارات، تایلند، اندونزی، تونس و… کارگاه‌های آموزشی این رشته را برپا کرد. تا شاید روزی در ایران بتواند «برای‌تونیک» را تبدیل به فدراسیونی مستقل کند.
حالا یاسمن مویدی برای جا انداختن برای‌تونیک، در حال ساخت باشگاه‌هایی در کل کشور است. آن هم با هزینه و سرمایه شخصی و خانوادگی‌اش. نکته جالب اینجاست که، خیلی از استان‌ها و شهرستان‌ها در این رشته به صورت جدی فعالیت می‌کنند. تا امروز هم دو دوره مسابقات در سطح کشوری برای‌تونیک هم برگزار شده.
خانم مویدی به طور جدی پیگیر راه‌اندازی چرخه کارآفرینی برای‌تونیک، برای زنان و دختران بد سرپرست و بی‌سرپرست یا گروه بیمارانی که نیاز به حمایت مالی و معنوی دارند، است.
خانم مویدی در مصاحبه هایش به دختری به اسم نگار اشاره میکند که با سقوط از ترن هوایی از گردن به پایین فلج شده است. او و دوستانش سعی دارند تا حداقل با استفاده از ورزش برای تونیک، قوای جسمانی دست‌های نگار را برگردانند. تا نگار علاقه‌اش که طراحی و نقاشی روی پارچه و لباس است را ادامه دهد.
