تصور کنید شما یک دختر ۱۵ ساله آفریقایی آمریکایی هستید که به تنیس خیلی علاقه دارد. طرفدار ستاره بزرگ سرینا ویلیامز هم هستید. شما سرنا را به عنوان یک الگو می بینید، زیرا او زن موفقی است، حتی اگر ممکن است به دلیل نژاد و جنسیت خود با چالش هایی روبرو شود.
سرنا ویلیامز در دنیایی از احترام و شهرت به دنیا نیامد. مانند بسیاری از زنان سیاه پوست دیگر، سرنا در تمام طول زندگی خود با سختی هایی روبرو شد. به عنوان مثال، در طول مسابقات آزاد زنان در ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۱۸، بسیاری از طرفدارانش را خشمگین کرد. چرا که به خاطر خطاهای ناحسابی برایش مطرح شد بازی را بازنده میدان بود.
البته سرنا هم مثل هر بازیکن زن یا مردی با انداختن راکتش روی زمین نشان داد که عصبانی است. بلافاصله پس از پخش این بازی از تلویزیون ملی، یک کارتون پخش شد که سرنا را به عنوان یک زن سیاهپوست چاق و عصبانی نشان می داد که روی راکت کوچک خود پا می زد.
در پس‌زمینه تصویر، داور به پایین نگاه می‌کرد و از حریف سفید سرنا درخواست می‌کرد که اجازه دهد سرنا برنده بازی باشد. این نه تنها بی احترامی، تحقیرآمیز، ظالمانه و بسیاری از صفات دیگر است، بلکه جنسیت گرا و نژادپرستانه بود. تصور کنید اگر یک مرد سفیدپوست عصبانی شود و دسته تنیس خود را روی زمین بیندازد، آیا فکر می‌کنید کسی نیاز به کشیدن یک کارتون بی‌احترامی در مورد آن داشته باشد؟ آیا فکر می کنید که این به قیمت برنده شدن او در بازی تمام می شود؟ در واقع، آیا حتی فکر می کنید که او راکت را به همین دلیل پرتاب کند؟ پاسخ همه آن سوالات منفی است. چرا؟ زیرا دنیا از کلیشه ها و قوانینی ساخته شده است که به این معنی است که یک مرد سفیدپوست هرگز با سختی هایی که یک مرد سیاه پوست، یک زن سفیدپوست یا یک زن سیاه پوست باید با آن روبرو شود، روبرو نخواهد شد. اما وقتی به آن فکر می کنیم، این همان چیزی است که سرنا ویلیامز را به زنی تبدیل می کند که می شناسیم و دوستش داریم. این چیزی است که او را به زنی تبدیل می کند که امثال شما آرزوی آن را دارند.
این تنها نمونه از اعمال جنسیتی و نژادپرستانه نیست که برای سرنا پیش آمده. در سال ۲۰۱۷، در اول سپتامبر، سرنا اولین نوزاد خود را به دنیا آورد، الکسیس المپیا اوهانیان جونیور. سرنا قبلاً چندین عمل جراحی و عوارض بعدش را از سر گذرانده بود، بنابراین او می دانست که در بیمارستان بودن و آسیب فیزیکی چه احساسی دارند. سرنا پس از به دنیا آمدن فرزندش از مشکلات تنفسی و درد در قفسه سینه شکایت کرد. پزشکان گوش نکردند و به او گفتند که خوب خواهد شد. با بدتر شدن علائم، سرنا در نهایت اصرار کرد و از نظر هرگونه عارضه ای اسکن شد. اگر او این کار را نمی کرد احتمالاً می مرد زیرا معلوم شد که حق با او بوده و خون در ریه هایش لخته شده است. این داستان بسیار بزرگ بود زیرا مشکلی را که زنان سیاه پوست در این کشور هنگام دریافت مراقبت های پزشکی با آن مواجه هستند برجسته می کرد. حتی زنی در سطح شهرت او، سرنا مجبور بود از دکتر بخواهد که مراقبت های پزشکی درستی دریافت کند، زیرا هیچ کس به او گوش نمی داد. این قطعاً نمونه ای از تبعیض جنسی و نژادپرستی است زیرا نشان می دهد که چگونه می توان با هر زن سیاه پوستی در این شرایط رفتار کرد. اگر این پزشکان به سختی به سرنا ویلیامز، یک تنیسور و برنده کلاس جهانی گوش می‌دادند، چه چیزی باعث می‌شود فکر کنید که به یک زن سیاهپوست معمولی گوش می‌دهند که عناوین مشابه سرنا را ندارد؟
پس از پایان بازی، جوایز به برنده مسابقه، نائومی اوزاکا، اهدا شد. جمعیت برای حریف هو می‌کردند، اما وقتی نوبت به سرنا رسید که صحبت‌هایش را انجام دهد و درباره بازی فکر کند، او گفت: «سرتان را بالا نگه دارید. این یکی از سقوط هاست، اما فرازهایی نیز وجود خواهد داشت.» این پیام با شما و هر فرد دیگری در میان جمعیت که به دلیل نژاد، جنسیت یا ظاهرشان با چالش‌هایی روبرو هستند، می‌ماند. این پیام به ما می‌گوید که مانند سرنا، باید با چیزهایی که علیه ما میگویند را تحمل کرد. اما ادامه داد و به موفقیت رسید.
با تمام دفعاتی که سرنا به دلیل مصدومیت ماه ها از میدان تنیس دور ماند. با این که حتی طرفداران بزرگش از برگشت او به تنیس ناامید بودند. سرنا از تمام این فرودها عبور کرد. از شکستگی زانو تا لخته های خون در ریه اش. هیچ یک نتوانستند جلوی برگشت او را بگیرند. هربار که او به زمین مسابقه آمد درخشان تر از دفعه پیش بود.
زمانی که زانوی شکسته اش او را ۵ سال از میادین دور کرد او در سال ۲۰۰۸ برگشت و در طی یک سال برای بار سوم در ویمبلدون یک پیروزی فردی کسب کرد.
سرنا نمونه یک زن پرجرات است. کسی که بدون ترس با چالش ها و آسیب ها روبرو شد. زنی که میدانست باز هم ممکن است آسیب ببیند اما پرجرات قدم برداشت.
